در سال 1986 اولین تصاویر نمونه پروتوتایپ از بی ام و z1 که توسط بخش توسعه BMW تکنیک طراحی شده بود، در مطبوعات منتشر شد. یک سال بعد در نمایشگاه فرانکفورت از مدل رسمی آن پرده برداری گردید. قبل از شروع تولید آن 5000 دستگاه از این خودرو پیش فروش شده بود.
در سال 1988 مدل آرمانی Z1 در خط تولید قرار گرفت و تا سال 1991 بی ام و توانست 8000 دستگاه از این خودرو را بفروش برساند. در نهایت بدلیل معرفی مرسدس بنز SL و کاهش تقاضا برای Z1 در سال 91 پرونده آن مختومه شد.
بی ام و z1 نه بخاطر طراحی خاص بدنه و نه بخاطر ویژگیهای فنی و قوای محرکه معروف شده بلکه ساختار درهای آن و طریقه بازو بسته شدن بی همتای درهاست که این مدل را جاودانه نموده است.
درها نه مثل خودروهای معمولی به پهلو باز می شوند و نه مثل سوپراسپرتها به بالا و نه مثل مینی ون ها کشویی هستند. درها پایین می روند و در زیر بدنه خودرو پنهان می شوند! البته این طرح فانتزی نه تنها سوار و پیاده شدن را آسان نکرده بلکه بخاطر بالاتر رفتن کلاف درها، سخت تر هم کرده است.
ابتدا قرار بود این مدل بصورت دو دیفرانسیل ساخته شود اما بعدها BMW از این امر منصرف شد. ساختار بدنه Z1 از سه تا پنج نوع از پانلهای پلاستیکی متنوع ساخته شده است. بدنه و در موتور از جنس GRP یا پلیمر تقویت شده با گرافیت ساخته شده و جالب اینکه می شد ظرف 40 دقیقه اجزای بدنه را کاملا جدا کرده و دوباره نصب نمود.
طراحی آیرودینامیکی Z1 در زمان خود دقیق و حساب شده بود و قسمت عقب خودرو بگونه ای طراحی شده بود که اغتشاشات هوا را به حداقل برساند.
قوای حرکتی این ماشین از موتور 2.5 لیتری 12 سوپاپه چهار سیلندری تشکیل می شود که قادر به تولید 170 اسب بخار در دور 5800 می باشد. گشتاور نیز 222 نیوتن متر است. با چنین مشخصاتی نباید انتظار داشته باشید که با خودرویی اسپرت طرفید.
z در نامگذاری این خودرو و خودروهای بعدی بی ام و مخفف Zunkuft به معنای آینده است. مدلهای z3, Z4 و Z8 را می توان فرزندان و نوادگان Z1 دانست.
قیمت z1 بین 83 تا 89 هزار مارک آلمان و معادل تقریبی 39 هزار یوروی امروزی بود.
بی ام و سری 6 روباز 
مرسدس بنز SLK 
بی ام و هیبریدی i8 فضایی و اسپرت 
اشنایتزر و بی ام و 650i