ساخت آدمک های تست تصادف چاق؛ نتیجه افزایش وزن آمریکایی ها

آدمک ها از میانه های قرن 19 پای ثابت تست های تصادف هستند. از آن تاریخ تاکنون این آدمک ها با شبیه سازی رفتار بدن سرنشینان در سوانح احتمالی باعث رفع ایرادات خودروها و در نتیجه نجات جان افراد بسیار زیادی شده اند.

شاید در جریان باشید که جمعیت کره زمین در حال پیر شدن است و امروزه بشر نسبت به پیشینیان خود بیشتر عمر می کند. اگر چه امید به زندگی در میان مردم کشورهای پیشرفته افزایش یافته، اما در مقایسه با نسل های قبل آنها چاق تر شده و میانگین وزن افراد جامعه بالاتر رفته است.

این مساله در آمریکا نیز نمود پیدا کرده و عده زیادی از جمعیت این کشور درگیر مشکل چاقی هستند؛ در کنار اینمیانگین سن رانندگان حاضر در جاده های آمریکا نیز بیشتر شده است.

با توجه به عوامل یاد شده، خودروسازان آمریکایی به این نتیجه رسیده اند که برای محافظت از این افراد در تصادف های احتمالی باید چاره ای اندیشیده شود.

برای این کار پروتوتایپ هایی از آدمک هایی سنگین تر طراحی شده اند که 123 کیلوگرم وزن داشته و در مقایسه با نمونه های معمولی از 45 کیلوگرم وزن بیشتری برخوردار هستند.

بر اساس گفته های دکتر استیوارت وانگ مدیر بخش بین المللی پزشکی-خودرویی دانشگاه میشیگان، پروتوتایپ های دیگری از افرادی که تا 70 کیلوگرم وزن اضافی دارند ساخته خواهند شد.

نتایج یک تحقیق نشان می دهد که بدن افراد چاق در تصادفات رخ داده تمایل بیشتری برای حرکت به زیر کمربند ایمنی دارد و همین امر منجر به آسیب و جراحت در بخش میانی بدن می شود. علاوه بر این در افراد مسن تر به دلیل ضعیف تر شدن ساختار سینه، احتمال آسیب پذیری در این بخش تا 15 برابر افزایش می یابد.

با در نظر گرفتن همه موارد، چاقی باز هم یکی دیگر از معایب خود را نشان می دهد که ممکن است حتی به قیمت از دست دادن جان تمام شود. علاوه بر این افزایش مصرف سوخت و نسبت بدتر قدرت به وزن از دیگر معایبی است که چاقی برای یک خودرو به همراه میاورد.

شایان ذکر است که آدمک های استفاده شده در تست تصادف، به دلیل ساختار پیچیده و بهره گیری از سنسورهای گوناگون بسیار گران بوده و ممکن است تا 400 هزار دلار قیمت داشته باشند.

صرف این هزینه و انجام تست های تصادف برای کاهش صدمات وارد شده به افراد حتی چاق یا میانسال نشان می دهد که جان مشتریان خودرو تا چه اندازه مهم است؛ فاکتوری که گهگاه پشت سودهای کلان مخفی مانده و توسط خودروسازان فعال در کشورهای در حال توسعه در نظر گرفته نمی شود.