رقابت کراس‌اوورهای 2017 هوندا CR-V و مزدا CX-5

در نمایشگاه خودروی لس‌آنجلس امسال خودروهای جدید زیادی حضور داشتند اما امسال دو کراس اوور هم‌وطن بیش از همه سیبل توجهات بودند: هوندا CR-V 2017 و مزدا CX-5 2017.

اگرچه که این دو خودرو حداقل تا سال آینده فرصت حضور در تست بزرگ کراس اوورها را ندارند اما نمایشگاه لس‌آنجلس این فرصت را به ما داد تا این دو را در برابر همدیگر قرار دهیم.

طراحی خارجی

شاید این دو خودرو در یک کلاس رقابت کنند اما شما ضرورتاً با نگاه کردن به هر دو این موضوع را نخواهید دانست. مطمئناً هر دو رقیب دارای طراحی و فرم دو جعبه‌ای هستند اما تناسبات هر دو بسیار متفاوت است.

بیایید ابتدا به هوندا نگاه کنیم. CR-V 2017 خودروی خیلی زیبایی نیست. جلوپنجره‌ی کرومی هوندا شبیه حلقه‌ی متصل به بینی گاوهای وحشی است و البته خطوط زیاد بدنه توجه شما را به خود جلب می‌کند. حدس می‌زنیم که دلیلی برای این پیچیدگی بصری وجود داشته باشد هرچند این خودرو در مقایسه با مدل قبلی ابعاد بزرگ‌تری داشته و طراحان هوندا شاید نیم‌نگاهی به کاربرد بیشتر و فضای بهتر برای سرنشینان داشته‌اند.

از طرف دیگر مزدا سطوح بالای بازار را نگاه می‌کند. خطوط بکار رفته در CX-5 جدید هدفمند و ورزش‌کارانه بوده و نمایی اسپورت به آن بخشیده‌اند. این خودرو به عنوان یک کراس اوور کاملاً جذاب است.

کابین

با قدم گذاشتن داخل کابین هر دو خودرو می‌توان بهبودهای چشمگیری را نسبت به نسل‌های قبلی مشاهده نمود.

مزدا با وجود نقاط قوت خود همیشه نیازمند این است که کمی دوستدار خانواده باشد. برای مثال صندلی‌های عقب CX-5 هم‌اکنون جادارتر از گذشته بوده و به‌صورت سفارشی گرم‌کن هم دارند و مهم‌تر اینکه هم‌اکنون دریچه‌های هوا برای سرنشینان عقب نیز تعبیه شده است. این خودرو همانند هوندا دارای اهرم‌های ساده در صندوق بار است که باعث تا کردن صندلی‌ها و ایجاد فضای بیشتر می‌شود. در بخش جلویی این خودرو لوکس‌تر از قبل است. مدل نمایش داده شده در لس‌آنجلس (احتمالاً مدل گرند تورینگ یا Signature) کابینی با تمرکز روی راننده داشته و از چرم سفید به همراه قطعات مشکی و ساتین متالیک بهره برده بود.

هوندا نیز در این زمینه بهبود یافته است و صندلی‌های چرمی CR-V راحت هستند اما دوخت‌های پلاستیکی روی داشبورد و تریم چوب مصنوعی باعث نمی‌شوند که کسی فکر کند این یک آکورا است. البته نقاط قوت زیادی وجود دارد مثلاً صندلی‌های عقب جادارتر از قبل بوده و کف صندوق بار نیز تقریباً به حالت مسطح درمی‌آید. فضاهای ذخیره‌ای زیادی در کابین وجود داشته و برای شارژ گوشی‌ها نیز درگاه‌های USB بیشتری در نظر گرفته شده است. سیستم اطلاعات سرگرمی هوندا نیز قابل‌اعتمادتر شده و از سیستم‌های اپل کارپلی و اندروید اتو پشتیبانی می‌کند.

پیشرانه

هر دو خودرو گزینه‌های قابل‌اعتنایی در زیر کاپوت دارند. هوندا CR-V اولین مدل از این نسل خودروست که پیشرانه‌ای توربو را پذیرا می‌شود. این پیشرانه که از سیویک گرفته شده به‌صورت آپشن در تریم EX در دسترس بوده و قدرت 190 اسب بخاری دارد. پیشرانه‌ی استاندارد این خودرو نسخه‌ی 4 سیلندر 2.4 لیتری با قدرت 184 اسب بخار است. هرچند این پیشرانه قدیمی شده و در نسل قبلی نیز بکار رفته بود. گیربکس CVT نیز تنها گیربکس قابل سفارش بوده و نیرو را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کند. البته به‌صورت سفارشی می‌توان از سیستم چهارچرخ محرک بهره برد.

اما به نظر می‌رسد زیر کاپوت CX-5 هیجان بیشتری برقرار است. پس از سال‌ها قول دادن برای استفاده از پیشرانه‌ی دیزلی اسکای اکتیو D، مزدا این پیشرانه را در کراس اوور جدید قرار داده است. هنوز مشخصات این پیشرانه اعلام نشده اما انتظار می‌رود قدرت آن در حدود قدرت 173 اسب بخاری پیشرانه‌ی توربودیزل 4 سیلندر مزدا 6 واگن باشد. همانند هوندا پیشرانه‌های استاندارد مزدا نیز از نسل قبلی به این خودرو انتقال یافته‌اند که شامل پیشرانه‌های 4 سیلندر تنفس طبیعی 2 و 2.5 لیتری است. احتمالاً گیربکس 6 سرعته اتوماتیک به‌صورت استاندارد روی CX-5 جدید نصب خواهد شد. همانند هوندا، این خودرو نیز در دو نسخه‌ی دیفرانسیل جلو و دو دیفرانسیل قابل سفارش است.