پنج دلیل برای اینکه پایان عمر پیشرانه‌های دیزل فرارسیده است

زمان موتورهای دیزل به پایان رسیده است، عصر الکتریکی آغاز شده است

پیشرانه‌های دیزلی طی چند ده سال گذشته در لوکوموتیوها و وسایل نقلیهٔ سنگین خدمات فراوانی ارائه کرده‌اند. نیروی محرکهٔ اتوبوس‌ها، کامیون‌ها، لودرها، تراکتورها، دامپ تراک‌های عظیم معدنی و… همه و همه از سوی موتورهای دیزل تأمین می‌گردد. همچنین سالیان سال است که این موتورها در خودروهای سواری هم مورداستفاده قرار می‌گیرند؛ اما به نظر می‌رسد با توجه به شرایط کنونی، رفته‌رفته عمر موتورهای دیزل حداقل در خودروهای سواری به سر آمده باشد؛ بنابراین در ادامه پنج دلیل ذکر خواهیم کرد که چرا در حال حاضر پیشرانه‌های دیزلی به پایان عمر خود رسیده‌اند.

1- کثیف و آلاینده هستند

دیزل سوخت کثیف و آلاینده‌ای است. هرچند که در سال‌های اخیر با فناوری‌های جدیدی تلاش شده تا آلایندگی این موتورها کاهش یابد اما هیچ‌کدام به‌طور کامل موفق نبوده‌اند مگر اینکه عملکرد یا مصرف سوخت قربانی شوند. همچنین فولکس‌واگن نیز واقعیت کم آلایندگی موتورهای دیزل را کاملاً به جهانیان نشان داد!

2- پیچیده هستند

شاید فناوری‌های جدید بتوانند موجب پاک‌تر شدن موتورهای دیزل شوند و تولید گازهای گلخانه‌ای توسط آن‌ها را کاهش دهند. شاید بتوانیم با اضافه کردن مادهٔ ادبلو آلایندگی موتورهای دیزل را کم کنیم اما فیلترها و مخازن ذخیرهٔ ادبلو موجب اضافه شدن به وزن، پیچیدگی و قیمت خودروها می‌شود؛ اما هدف از انجام همهٔ این کارها چیست؟ ارائهٔ خودروهای دیزلی که در تولید گازهای گلخانه‌ای با نمونه‌های بنزینی برابر باشند و در میزان پیمایش نیز مشابه خودروهای هیبریدی عمل کنند؟ پس چرا از ابتدا سراغ بنزین‌ها و هیبریدی‌ها نرویم؟

3- گاهی اوقات دیوانه می‌شوند!

Runaway یک ایراد نادر در پیشرانه‌های دیزلی است که در آن سوخت اضافی به موتور تزریق شده و دور موتور به‌صورت ناخواسته بیش‌ازحد مجاز بالا می‌رود. در این صورت دور موتور بالا و بالاتر رفته تا اینکه یا قطعات مکانیکی پیشرانه خُرد شوند یا موتور به دلیل عدم روانکاری لازم نابود شود. البته این اتفاقی تقریباً نادر است و بسیاری از خودروسازان ادعا می‌کنند که با تدابیری از وقوع این پدیده جلوگیری کرده‌اند اما این بازهم موجب نمی‌شود که این ایراد عجیب موتورهای دیزلی را نادیده گرفته و ویدئوهایی که از آن در یوتیوب منتشر شده است را فراموش کنیم.

4- موتورهای بنزینی بهتر شده‌اند

روزگاری مزیت عمدهٔ موتورهای دیزل در برابر نمونه‌های بنزینی، مصرف سوخت کمتر و طول عمر بیشتر آن‌ها بود؛ اما امروزه با تغییراتی اساسی که در موتورهای بنزینی مدرن صورت گرفته است، این پیشرانه‌ها می‌توانند تا 400 هزار کیلومتر را به‌راحتی بدون هیچ مشکلی بپیمایند و با تجهیز به توربوشارژر در بزرگراه‌ها به مصرف سوختی کمتر از 6 لیتر در هر صد کیلومتر دست یابند. البته باید اعتراف کرد که هنوز هم موتورهای دیزل در مصرف سوخت و طول عمر بر بنزینی‌ها برتری دارند اما شکاف میان آن‌ها در این زمینه کاهش یافته است و موتورهای بنزینی در بخش طول عمر و مصرف سوخت با اختلاف کمتری نسبت به دیزلی‌ها در جایگاه دوم قرار می‌گیرند؛ اما آیا این مزایا برای توجیه ایرادات موتورهای دیزل کافی هستند؟ احتمالاً اکثراً میگویند خیر.

5- آینده متعلق به الکتریکی‌ها است

موتورهای الکتریکی حداکثر گشتاور خود را از آغاز حرکت در اختیار راننده قرار می‌دهند و می‌توانند سدان بزرگی چون تسلا مدل S را در کمتر از 11 ثانیه از مسافت 400 متر عبور دهند که تقریباً از بسیاری از سوپراسپرت‌های بسیار جذاب سریع‌تر است. همچنین این موتورها سوختی نمی‌سوزانند پس هیچ آلایندگی‌ای نداشته و نگرانی دراین‌باره وجود ندارد. موتورهای برقی ساختار بسیار ساده دارند چراکه تنها از چند قطعهٔ متحرک استفاده می‌کنند؛ بنابراین نگهداری این موتورها ساده‌تر است، طول عمر بیشتری دارند، هزینه‌های نگهداری کمتری دارند و قابل‌اطمینان‌تر هستند. تنها مسئله‌ای در حال حاضر که در مورد خودروهای الکتریکی وجود دارد، قدرت باطری‌ها و میزان بُرد با یک‌بار شارژ است که البته در حال بهبود است؛ بنابراین خودروهای برقی در حال تکامل هستند و گمان می‌کنیم که طی 5 تا 10 سال آینده بُرد آن‌ها به 1600 کیلومتر برسد. پس آینده متعلق به پیشرانه‌های الکتریکی بوده و این موتورها احتمالاً موتورهای دیزل را کنار خواهند زد.

با در نظر گرفتن این موارد، چرا هنوز هم سازندگان بر روی موتورهای دیزل سرمایه‌گذاری می‌کنند؟ آن‌هم وقتی نمونه‌های الکتریکی و هیدروژنی در تمامی زمینه‌ها به پیشرفت‌های قابل‌توجهی دست یافته‌اند؟ در جواب این سؤال باید گفت موتورهای دیزل هنوز هم برای خودروهای تجاری بزرگ مناسب‌ترین گزینه‌ها هستند چراکه برای استفاده از موتورهای بنزینی یا الکتریکی در این‌گونه خودروها هنوز راهی بسیار طولانی باقی‌مانده است؛ اما برای خودروهای سواری و وانت‌های سبک، موتورهای بنزینی بهتر بوده و جایگزینی به‌مراتب بهتر برای موتورهای دیزلی هستند.

از سوی دیگر، بازار خودروهای گازوئیلی سال‌به‌سال محدودتر می‌شود. چراکه خودروهای الکتریکی مزیت‌های خودروهای دیزلی را با کیفیت بهتری ارائه کرده‌اند؛ بنابراین خریداران اگر به دنبال مصرف سوخت پایین باشند سراغ خودروهای هیبریدی یا الکتریکی می‌روند و اگر هم قصد لذت بردن از شتاب و شنیدن غرش موتور را داشته باشند همان خودروهای بنزینی را انتخاب خواهند کرد پس تقریباً هیچ دلیلی وجود ندارد که کسی خودرو دیزل بخرد. به همین دلیل نشانه‌های پایان عمر خودروهای دیزلی نیز نمایان شده است به‌گونه‌ای که خودروسازان تحقیق و توسعه در بخش دیزل را به‌شدت کاهش داده‌اند و سال‌ها است که کانسپتی با پیشرانهٔ دیزلی معرفی نشده است. همچنین سطح تولید خودروهای دیزلی در جهان نیز کاهش یافته است؛ بنابراین درنهایت در آینده‌ای نزدیک شاهد خداحافظی پیشرانه‌های دیزلی از خودروهای سواری خواهیم بود و مرگ آن‌ها در این زمینه فرا خواهد رسید.