هفت تکنولوژی که آینده اتومبیل‌ها را شکل خواهند داد

از شرکت‌های تأمین‌کننده قطعات بزرگ و کوچک گرفته تا تیم‌های تحقیقاتی دانشگاهی، همه گروه‌ها در دنیای اتومبیل به دنبال توسعه سیستم‌ها و متریال‌های فوق‌العاده‌ای هستند که موجب دگرگونی عظیمی در طراحی خودرو خواهند شد. در ادامه به ۷ نمونه از تکنولوژی‌هایی خواهیم پرداخت که تأثیر زیادی بر عملکرد و ظاهر نسل جدید اتومبیل‌ها دارند.

پنل‌های خورشیدی نازک کلکتورهای فتوولتائیک در حال حاضر آن‌قدر نازک و انعطاف‌پذیر شده‌اند که می‌توان از آنها به عنوان پنل سقفی وسایل نقلیه استفاده کرد. به طور متوسط، میزان ۳۰۰ وات از طریق این پنل‌ها در دسترس قرار داده می‌شود که برای راه‌اندازی سیستم اطلاعات و سرگرمی و یا برخی سیستم‌های الکترونیکی کمکی و موقت در یک خودرو کافی است. علاوه بر این، پنل‌های خورشیدی، نظیر آنچه اخیراً در کارما ریوِرو دیده می‌شود، دارای جلوه‌ای نسبتاً زیبا هستند.

نمایشگرهای شیشه جلو دیودهای نورانی ارگانیک یا OLED و ترانزیستورهای نازک و شفاف که T-TFT نامیده می‌شوند، تکنولوژی‌هایی هستند که ممکن است به زودی شیشه جلوی اتومبیل شما را به یک نمایشگر تخت پانورامیک تبدیل کنند؛ یک بستر کامل برای نمایش مجموعه‌ای بی‌پایان از اطلاعات و سرگرمی. خودروسازان می‌توانند امکاناتی نظیر واقعیت بر افزوده بر پایه سیستم‌هایی چون ناوبری، پخش مدیا و حتی اطلاعات لحظه‌ای در پیست مسابقه در اختیار قرار دهند. به عنوان مثال، امکان نمایش خط عبور ایده‌آل در پیست، مشابه آنچه قبلاً در کانسپت جگوار لندروور در سال ۲۰۱۵ دیده‌ایم، وجود خواهد داشت.

کابین خودران‌ها همگام با پیشرفت تکنولوژی خودران، تمرکز کابین اتومبیل‌ها نیز از محلی برای رانندگی به جایی برای استراحت و سرگرمی تغییر خواهد کرد. زمان زیادی از ارائه کانسپت 26 توسط ولوو نمی‌گذرد؛ خودرویی که تصویری از درون وسیله نقلیه‌ای که توسط کامپیوتر هدایت می‌شد را به نمایش می‌گذاشت. انتخاب حالت «اتوپایلوت» باعث تغییر در فضای داخلی کابین می‌شود؛ جایی که فرمان به داخل داشبورد جمع شده، صندلی‌ها فضای بیشتری پیدا می‌کنند، یک میز کوچک از پنل درب طرف راننده بیرون می‌زند و یک نمایشگر ۲۵ اینچی از سمت مسافر در داشبورد پدیدار می‌شود.

ارتباطات بین‌خودرویی خودران‌ها از Differential GPS برای تشخیص موقعیت جهانی استفاده می‌کنند. به علاوه، پالس‌های نوری که از طریق LIDAR ساطع می‌شود، موقعیت اجسام موجود در نزدیکی آنها را مشخص می‌کند و از دوربین‌های استریو برای «مشاهده» ادامه مسیر کمک گرفته می‌شود. این تکنولوژی‌ها بسیار دقیق هستند، ولی نمی‌توانند کاملاً بدون‌خطا عمل کنند. شاید به همین دلیل است که به زودی نیاز خواهیم داشت که تمام ترافیک موجود در جاده‌ها را به صورت بی‌سیم به یکدیگر وصل کنیم. آئودی در حال توسعه سیستم ارتباطی موسوم به “Car to X” است که در فاز آزمایشی آن در اینگلوشتات آلمان، حسگرها در سطح جاده و چراغ‌های راهنمایی کار گذاشته شده‌اند تا به این وسیله، خودروها از شرایط ترافیکی مسیر «آگاه» شوند. این موضوعی است که مطمئناً بر طراحی خودروها تأثیر خواهد گذاشت؛ امّا اینکه این اتفاق به چه صورت اتفاق می‌افتد، هنوز مشخص نیست.

باتری‌های با ساختار کمپوزیت یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه صنعتی چالمرز سوئد طرحی را پیشنهاد داده‌اند که در آن پنل درها و سقف از باتری‌های لیتیومی ساخته می‌شود. الکترودها فیبر کربنی هم می‌توانند صلبیت ساختاری مناسب و هم هدایت الکترونی بسیار خوبی را فراهم کنند و در نتیجه، یک کمپوزیت باربر را تشکیل می‌دهند که در عین حال، می‌تواند انرژی را نیز در خود ذخیره کند. بنابراین، طراحان اتومبیل دیگر نیازی به پیدا کردن جا برای بسته‌های بزرگ باتری نخواهند داشت و علاوه بر کاهش وزن کلی، فضای داخلی کابین‌ها نیز افزایش خواهد یافت.

حسگرهای فیزیولوژیکی مطابق گزارش‌های سازمان ملی مدیریت ایمینی ترافیک بزرگراه‌های امریکا (NHTSA)، «رانندگی با حالت خواب‌آلود» عاملی است که سالانه موجب وقوع ۷۰ هزار تصادف در جاده‌های امریکا می‌شود. مهندسان در جگوار لندروور در حال حاضر، مشغول مطالعه بر روی یک سری حسگرهای یکپارچه موسوم به “Wellness” هستند که فعالیت مغزی سرنشینان وسیله نقلیه را رصد می‌کند. با استفاده از حسگرهای تعبیه شده در غربیلک فرمان، خودرو می‌تواند در هنگام تشخیص خواب‌آلودگی، میزان روشنایی، سطح صدای سیستم صوتی و درجه حرارت داخل کابین را تغییر دهد. اگر این اقدامات نیز کارساز نباشد، «سیستم رانندگی خودکار» هدایت خودرو را برعهده خواهد گرفت. همچنین حسگرهای تنفس و ضربان قلب نیز می‌توانند درون صندلی‌ها جای داده شوند تا علاوه بر میزان خستگی، فاکتورهای اساسی در سلامتی افراد نیز مورد پایش قرار گیرند.

کنترل حرکتی اولتراهپتیک «کنترل حرکتی» هم‌اکنون در سری 7 ب‌ام‌و ارائه شده و موجب برخی تغییرات در طراحی داشبورد شده است؛ موضوعی مطمئناً همچنان ادامه خواهد یافت. با وجود طیف وسیعی از کنترل‌ها و در مقابل، تعداد محدود حرکات دست، به نظر می‌رسد که به‌زودی، سیستم‌های ردیابی چشم نیز به این مجموعه اضافه شوند. در نتیجه خروجی «کنترل حرکتی» نسبت به زاویه نگاه راننده، تغییر پیدا می‌کند. پورشه در کانسپت میشن E از این تکنولوژی استفاده کرده و این در حالی است که مهندسان جگوار لندروور، پا را از این هم فراتر گذاشته و تکنولوژی اولتراهپتیک بهره جسته‌اند. در این حالت، سیستم موقعیت انگشتان شما را بررسی می‌کند و پالس‌های اولتراسونیک به نوک انگشتان‌تان می‌فرستد. در نتیجه، شما یک بازخورد به صورت یک لرزش دریافت خواهید کرد.

منبع: automobilemag