لنسر یکی از خوشنام ترین و محبوب ترین اتومبیل های ژاپنی در بازارهای جهانی است. این سدان کامپکت که از سال 1973 بر روی خط تولید قرار دارد، در طول حیات خود با برندها و نام های مختلفی ارایه شده و دارای تاریخچه پرفراز و نشیبی می باشد.
نسل کنونی لنسر که از سال 2007 تولید می شود، علی رغم چهره نسبتا تهاجمی و پویا دیگربروز نیستو وقت آن رسیده کهبا نسل جدید جایگزین شود.
درگیری میتسوبیشی با رسوایی های مربوط به میزانمصرف سوختاز یک سو و فروش نسبتا موفقیت آمیز شاسی بلندهای این کمپانی در مقایسه با سدان ها، به نوعی باعث تاخیر در ارایه نسل جدید لنسر شده است.
بر خلاف محصولات سایر برندها که معمولا در مراحل توسعه و تست تصاویر جاسوسی از آنها فاش می شود، تاکنون هیچ تصویری مربوط به لنسر جدید لو نرفته است. شاید این مساله حاکی از آن باشد که علاقه مندان لنسر باید در انتظار بیشتری به سر ببرند.
به تازگی گمانه زنی هایی مطرح شده مبنی بر اینکه به احتمال زیاد میتسوبیشی از پلت فرم CMF رنو-نیسان برای ساخت نسل آتیلنسر استفاده خواهد کرد. این پلت فرم که ساختاری ماژولی دارد، در واقع مشابه پلت فرم MQB فولکس واگن بوده و در ساخت اتومبیل هایی در کلاس ها و اندازه های متفاوت کاربرد دارد.
پلت فرم CMF از همان ابتدا با هدف کاهش هزینه های تولید و توسعه توسط رنو-نیسان شکل گرفته است. بنابراین دور از انتظار نیست این پلت فرم در اختیار میتسوبیشی که دوران چندان خوب و خوشی را سپری نمی کند، قرار گیرد؛ البته در این صورت توسعه نسل جدید لنسر به زمان بیشتری نیاز پیدا می کند.
این تاخیر احتمالی چند باره در کنار حذف نسخه اولوشن (Evolution) لنسر نسل بعدی قطعا برای علاقه مندان خوشایند نبوده و می تواند باعث دلسردی برخی از آنها شود.
شایان ذکر است خودروی ارزان قیمتی مثل دتسون Go و کراس اوورهایی مثل رنو کجار و نیسان X-Trail همگی از پلت فرم CMF استفاده می کنند.
سوال اصلی اینکه در صورت استفاده از این پلت فرم ماژولی، لنسر بعدی تا چه حد موفق خواهد شد خصوصیات معروف همیشگی (مثل هندلینگ و پایداری عالی) خود را حفظ کند؟