رنو کوئید با کسب 0 ستاره ایمنی در تست تصادف، آبروی مهندسی رنو را بُرد

به هیچ شک و تردید پراید یکی از خودروهای بسیار پر رنگ در تصادفات جاده ای است، اما آیا جایگزین احتمالی آن می تواند آینده بهتری داشته باشد؟

جدا از توان پایین این خودرو در بحث ایمنی، فراوانی پراید یکی دیگر از دلایلی است که باعث نقش آفرینی بالای این خودرو در حوادث رانندگی شده است.

واقعیت تلخ ماجرا این است که در طول این سال ها، مردم دریافته اند که خودروسازان وطنی فروش بالا در دهک های پایین قیمتی را به حفظ جان آن ها ترجیح می دهند و رقم سود و زیان برایشان بسیار پرمعنی تر از نرخ تلفات حوادث جاده ای است.

با افزایش آگاهی مردم و درنتیجه اعتراضاتشان درخصوص کیفیت و ایمنی ضعیف نه‌تنها پراید بلکه سایر خودروهای ملی و داخلی، خودروسازان برای افزایش جلب نظر افکار عمومی هم که شده در موقعیت‌های گوناگون خبر از افزایش ایمنی و کیفیت دادند.

این درحالی بود که آخرین اخبار از وضعیت ضعیف ایمنی رنو کوئید – به عنوان جانشین احتمالی پراید یا بهرحال خودروی جدیدی که در آینده نه چندان دور، بازار زیر 30 میلیون تومان کشور را متحول می‌کند- نشان می‌دهد که رویه خودروسازان در خصوص توجه به مسائل ایمنی تغییری نکرده است.

دراین مطلب به بررسی کوتاه این خودرو، آینده آن در ایران و همچنین وضعیت ایمنی آن خواهیم پرداخت.

صابونی که خودروسازان ایرانی به دل خود زده‌اند

اگر یادتان باشد زمانی که تاتا نانو به عنوان ارزان‌ترین خودرو جهان در هند معرفی شد، خیلی زود با تولید و سپس بررسی آن توسط خبرنگاران خودرویی مختلف، این نتیجه حاصل شد که تاتا صرفا از هرچیز ضروری و غیر ضروری قلم گرفته تا بتواند هزینه‌های تولید را کم کند.

اتفاقی که درنهایت باعث شد تا ارزش نانو بسیار پایین جلوه کند و خیلی زود نه‌تنها از صدر اخبار خودرویی بلکه از دید مشتریان نیز کنار رود.

رنو که مانند بسیاری از کمپانی‌های خودروسازی، رویای داشتن یک خودروی ارزان قیمت و پرفروش را در سر داشت با بررسی بازار هند و همچنین مشاهده تجربه تاتا، متوجه شد که این حوزه علاوه بر داشتن ظرفیت و بنیه بسیار برای فروش‌های نجومی در بازه‌های قیمتی پایین، نیازمند تحقیق و توسعه وسیعی است.

تحقیقاتی که به کمک آن بتوان اتومبیلی را برای این بازار عرضه کرد تا درعین پایین بودن قیمت، نظر مشتریان را جلب کند. رنو برای رسیدن به این هدف با نیسان همراه شد که او نیز برنامه‌های مشابهی را برای اهداف مذکور داشت.

همکاری این دو کمپانی بزرگ، آن هم بعد از چندسال تلاش زیرپوستی پلت‌فرمی چند منظوره به نام CMF شد که رنو کوئید بر پایه آن شکل گرفته است.

خودرویی که با نرخ داخلی‌سازی نزدیک به صد درصد (با قطعات ساختهند) موفق شد با قیمت بین 4700 تا نهایت 6300 دلار، بازار خودرو هند را منفجر کند.

کوئید با یک پیشرانه 800 سی‌سی از نوع 3 سیلندر با 53 اسب‌بخار و 72 نیوتن‌متر گشتاور به نسبت وزن 855کیلوگرمی خود مشخصات فنی قدرتمندی ندارد و درعین حال با برخورداری از یکسری مشخصه‌های قابل توجه، گزینه جالبی باتوجه به قیمتش محسوب می‌شود.

طراحی جذاب و گیرا، ارتفاع مناسب از سطح زمین که در کشورهایی با جاده‌های پر از دست‌انداز مانند ایران و هند بسیار بدردبخور است.

همچنین امکانات ضروری اولیه مانند کولر، بخاری، فرمان هیدرولیک، شیشه‌های برقی در جلو، قفل مرکزی، ایربگ برای راننده و البته گِیج‌های دیجیتالی پشت فرمان، نمایشگر هفت اینچی تاچ با سیستم پخش مناسب همگی از ویژگی‌هایی است که احتیاجات کلی یک خریدار خودرو با بودجه پایین را برطرف می‌کند.

مشخصه‌های کوئید و البته تاثیر و نتایج حضور آن در بازارکشور هند تحریک مستقیمی برای خودروسازان ایرانی به حساب می آمد چرا که آن‌ ها با آوردن این خودرو و داخلی سازی آن احتمالا می‌توانند ادامه موفقیت‌های بی‌پایان خود در بازه خودروهای زیر 30 میلیون را تضمین بیشتری ببخشند.

باتوجه به اینکه دو خودروساز بزرگ کشور برای کوئید نقشه‌هایی کشیده بودند خیلی زود بین آن‌ها رقابتی درگرفت؛ رقابتی که رنو پارس – که به عنوان مدیریت مرکزی این کمپانی در خاورمیانه شناخته می‌شود – در آن نقش قاضی را داشت.

سایپا همواره می‌دانسته که برای حفظ جایگاهی که پراید برایش به ارمغان آورد خیلی زود باید جایگزینی شبیه به آن را معرفی کند و از طرفی ایران خودرو هم نیازمند مدلی است که بتواند با سایپا در رده‌های قیمتی پایین رقابت بیشتری کند.

خلاصه اینکه هر کدام از دو خودروساز ایرانی با کوئید می‌توانند مرهمی برای زخم‌های خود پیدا کنند و به همین دلیل، براساس اخبار غیررسمی کشمکش‌های فراوانی برای بدست آوردن آن بین این دوصورت گرفت.

هرچند که آخرین اخبار پرده از آن برمی‌داشت که مالکیت تولید این خودرو احتمالا به پارس خودرو رسیده است و در فرایندی در حدود دوسال این خودرو می‌تواند با قیمت حدود 25 میلیون تومان یا حتی کمتر جایگزین کامل پراید شود.

وقتی هیچ ارزانی بی علتنیست

یکی از مشکلات خودروهایی مانند کوئید، تاتا نانو و سایر مدل‌های این چنینی ضعف شدید در یک یا چند بخش مهم است. یکی طراحی خوب ندارد، دیگری قدرتش و امکاناتش مناسب نیست و یا یکی در بخث ایمنی بسیار ضعیف عمل می‌کند.

رنو کوئید با تمام خوبی‌هایش که آن را می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای خرید جلوه دهد، از لحاظ ایمنی وضعیتی غیرقابل قبول دارد. اخیرا موسسه Global NCAP نتایجی از وضعیت آزمایش تصادف چند خودرو از بازار هند را منتشر کرد که کوئید شامل آن‌ها بود.

در این آزمایش که برای ما زنگ خطرهایی را به صدا درآورد، سه نسخه از کوئید – از جمله نمونه‌ای که از ایربگ جلو برخوردار است – آزمایش شده بود و متاسفانه هیچکدام از این سه نسخه حتی یک ستاره ایمنی نیز دریافت نکردند.

این درحالی است که دیگر خودروهای آزمایش شدهِ ارزان قیمت نیز عملکردی نسبتا مشابه داشتند اما کوئید به‌دلیل فراوانی بیشتر و البته احتمال ورود قریب الوقوع آن به کشورهایی از جمله ایران و یا حتی بازار اروپا، وضعیت نگران کننده‌تری دارد.

دو مدل از سه نسخه مورد آزمایش در برخورد با سرعت 64 کیلومتر بر ساعت دچار فروریختگی اتاق شده‌اند بطوری که برخورد در چنین سرعتی با کوئید می‌تواند تهدیدات جانی جدی به همراه داشته باشد.

هرچند که این خودرو از لحاظ ایمنی کودک دو امیتاز را دریافت کرده اما با این حال هیچ نمره‌ای را در حفظ ایمنی بزرگسالان بدست نیاورد. علت اعظم کسب چنین نتایجی نیز آسیب و فشار بالای وارده به سر و قفسه سینه مسافران است که در هر سه نسخه مشترک بود.

دیوید وارد از مسئولین این موسسه پس از اعلام نتایج این آزمایشات گفت:«آمارهای آزمایشات نشان می‌دهد که پایداری ساختمان بیرونی یک خودرو می‌تواند در بحث حفظ جان مسافران مهم قلمداد شود».

وی با اشاره به عملکرد ضعیف کوئید، خصوصا نمونه بدون ایربگ آن اضافه کرد:«بسیار عجیب است که شرکتی مانند رنو، کوئید را بدون امکانات اولیه ایمنی به بازار معرفی کرده است. ما بطور قوی باور داریم که هیچ کارخانه‌ای در هیچ کجای دنیا نباید خودروهای جدیدی را توسعه دهد که به شکلی کاملا واضح، الزامات اولیه ایمنی را نمی‌توانند برآورده کنند».

نتایج بدست آمده برای کوئید به حدی ضعیف بود که نشریات معتبر خودرویی دنیا سریعا این آمار را منتشر کرده و رنو خیلی زود مجبور شد به این مساله واکنش نشان دهد و وعده معرفی نسخه‌ای را داد که از لحاظ ایمنی وضعیت بهتری داشته باشد.

کوئیدهای سیاه به‌جای پرایدهای سرخ‌پوش

اینکه چقدر وضعیت تلفات جانی در جاده‌ها و شهرهای کشورمان اسف‌بار است بر هیچ کس پوشیده نیست؛ بخش زیادی از این آمارها منشا انسانی دارند اما بهرحال میزان اثرگذاری خودروهای داخلی و توان ضعیف آن‌ها در بحث ایمنی نیز قابل توجه است.

مردم از خودروسازان انتظار بهبود را دارند و این درحالی است که آنان امروزه بیشتر از هر زمان دیگری مشغول چیزهایی هستند که صرفا ادامه حیات آن‌ها را میسر می‌کند.

البته از حق هم نگذریم، حیات این شرکت‌ها بسیار بیش‌تر از آنچه که فکر می‌کنیم بر زندگیمان اثر دارد. خودروسازان به شبکه‌ای عظیم از قطعه‌سازان متصل می‌شوند و قطعه‌سازان هم مستقیما برای صد ها هزار نفر اشتغال ایجاد کرده اند.

هرگونه مشکل عمده برای شرکت‌های خودروسازی می‌تواند بصورت زنجیروار به اقتصاد کشور صدمه بزند اما این به آن معنی نیست که ایمنی مردم بی اهمیت و یا صرفا در حد چند عدد و رقم جلوه کند.

پرایدی که امروز مثل ریگ در خیابان‌هایمان می‌بینیم به اندازه کافی برای جان مردم مشکل‌ساز شده و سال‌هاست که موعدتولیدش به سر آمدهاست اما اگر قرار است جایگزینی برای آن انتخاب شود باید خودرویی باشد که بتواند از عهده استانداردهای اولیه ایمنی برآید.

قطعا کوئیدی که امروز درمورد آن حرف می‌زنیم در آینده با تغییرات بسیاری همراه خواهد بود، چه بسا شایعه معرفی پیشرانه‌های قوی‌تر 1 و 1.2 لیتری برای آن به گوش می‌رسد.

خود رنو هم که درخصوص بحث ایمنی وعده‌هایی داده اما با جدی‌تر شدن بحث تولید این خودرو در کشور، این تغییرات خصوصا در بحث ایمنی باید در مقایس بزرگ‌تری اعمال شود و از سوی کارخانه تولید کننده شفاف‌سازی‌هاییصورت گیرد.

این کمپانی امروزاعلام کرد که برخلاف نمونه پایه و فاقد ایربگ کوئید که با قیمت 4700 دلار در هند عرضه می شود، نمونه های تولیدی در سایر کشورهای جهان مجهز به 2 یا 4 کیسه هوا خواهند بود و همچنین تلاش می کند تا برای بهبود ایمنی خودروهای پایه نیز راهی پیدا کند.