راهنمای رانندگی در پیست: چگونه حرفه‌ای شویم

زمانی که ما در حال تهیه‌ی لیستی از خودروها برای حضور در پیست بودیم، مقامات نیسان اعلام کردند که حاضرند بخشی از این برنامه باشند. با خود فکر کردیم که شاید آن‌ها یک 370Z را بفرستند و یا به‌صورت خنده‌داری امیدوار بودیم که GT-R نیسمو را تحویلمان دهند. اما بجای این دو چیزی را فرستادند که غیرمنتظره بود… یک ماکسیما!

درست است، ماکسیما یک سدان خانوادگی می‌باشد اما بسیاری از خودروهای امروزی در پیست پتانسیل بیشتری از راننده‌هایشان را دارند و این استثنا نیست. در حقیقت، نیسان ماکسیما برای اولین بار لقب “خودروی اسپورت 4 درب” را به دست آورده است (سابقه‌ی این لقب به سال 1989 و مدلی از نیسان بازمی‌گردد که به زحمت نصف مدل امروزی قدرت داشته است).

حال برای سال 2016، هشتمین نسل ماکسیما با تریم اسپورت تر SR در دسترس است. این تریم با ویژگی‌های انحصاری بی‌شماری عرضه می‌شود که شامل تیونینگ ویژه‌ی سیستم تعلیق، رینگ‌های بزرگ‌تر 19 اینچی و موارد دیگری است. همچنین انتخاب‌کننده‌ی حالت رانندگی جدیدی وجود دارد که انتخاب را بین حالت‌های نرمال و اسپورت انجام می‌دهد و این حالت اسپورت پاسخ‌های پدال گاز، تنظیمات گیربکس، فرمان و حتی مقداری صدای خروجی از پیشرانه را کنترل می‌کند. مدل‌های SR حتی از برخی نرم‌افزارهای انتخابی مثل سیستم برداری گشتاور سود می‌برند. این سیستم کمک می‌کند تا ماکسیما در پیچ‌ها عملکرد بهتری داشته باشد.

اما ببینیم که پشت این جلوپنجره‌ی برجسته و زیبا چه چیزی قرار دارد. قدرت خودرو از پیشرانه‌ی 6 سیلندر 3.5 لیتری حاصل می‌شود که در مجموع شاهد تولید 300 اسب بخار نیرو و 261 پاوند فیت گشتاور هستیم.

به‌منظور استفاده از همه‌ی تجهیزاتی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، به پیست کالابوگی موتوراسپورت پارک در حومه‌ی اوتاوای کانادا می‌رویم. این پیست از 21 پیچ تشکیل‌شده و یکی از طولانی‌ترین پیست‌ها در آمریکای شمالی به شمار می‌رود و یک مکان عالی برای مشخص کردن و آزمودن تکنیک‌های رانندگی است.

1. خودروی خود را بررسی کنید پیش از انجام هر کاری مطمئن شوید که خودروی شما آماده‌ی تحمل شرایط پرفشار رانندگی در پیست است. این کار را با بازرسی لاستیک‌ها و پدال و دیسک‌های ترمز شروع کنید. جدا از لاستیک‌های صاف مخصوص پیست، لاستیک‌های بریجستون پوتنزای ماکسیما حداکثر چسبندگی را به وجود می‌آورند.

2. به‌درستی روی صندلی بنشینید به‌منظور اطمینان از اینکه هر صندلی بهترین عملکرد را بر جای خواهد گذاشت، پشت صندلی باید به‌صورت راست و قائم باشد. شما باید قادر باشید تا مچ دست‌هایتان را در بالای غربیلک فرمان قرار دهید، در این حالت باید بازوهایتان اندکی خمیده باشد و شانه‌هایتان همچنان صندلی را لمس نماید. این حالت احتمالاً احساس ناراحتی را در شما به وجود خواهد آورد اما حالت صحیح همین است. شما همچنین باید قادر باشید تا به‌صورت کامل به پدال ترمز دسترسی داشته باشید و هنوز کمی خمیدگی در پایتان وجود داشته باشد. به‌عنوان یک قانون عمومی، هرچقدر در ارتفاع پایین‌تری بنشینید، برای دیدی بهتر تقلا می‌کنید که مسئله‌ای بحران‌زا است. و در آخر، پیش از آنکه وارد پیست شوید، با معنی همه‌ی پرچم‌های ایمنی آشنا شوید و زمان و چگونگی راه دادن به دیگر خودروها را به یاد داشته باشید.

3. دست‌ها را در حالت ساعت 9 و 3 قرار دهید چه غربیلک فرمان اسپورت و زیبا داشته باشید یا نداشته باشید، دست‌هایتان را در حالت ساعت 9 و 3 قرار دهید. هرگز فرمان را توسط انگشتان نچرخانید و در هنگام رانندگی دست‌هایتان را از روی یکدیگر عبور ندهید. چرا؟ خب این کار کمک می‌کند تا دقیقاً بدانید که چگونه دوباره خودرو را در خط مستقیم قرار دهید. کسی که جهت قرار گرفتن لاستیک‌های جلو را فراموش کرده باشد با این تجربه نیز آشنا خواهد بود، مخصوصاً زمانی که در پارکینگ مشغول عقب جلو کردن خودرو باشد. یک خطای بی‌ضرر که در سرعت‌های پایین قابل اصلاح است. اما در سرعت 100 کیلومتر بر ساعت، حتی یک اشتباه کوچک هم می‌تواند خبر بدی باشد. قرار دادن دست‌ها در حالت 9 و 3 همچنین شما را از چرخش زیاد فرمان بی‌نیاز خواهد کرد. سیستم فرمان خودروی شما برای مانورهای خیابانی با سرعت کم طراحی‌شده است اما زمانی که در پیست رانندگی می‌کنید، چرخش‌های کم هم تأثیر زیادی بر جای می‌گذارند. اگر شما بیش از نصف چرخش فرمان را انجام دهید، بیش فرمانی یا دریفت خواهید داشت و یا بحث کم فرمانی پیش خواهد آمد که به آسانی به معنای از دست رفتن کنترل خودرو خواهد بود.

4. خط رانندگی خود را بشناسید درنهایت زمان صحبت از رانندگی است. اینجا کلیدی است که معنی خط رانندگی در پیست را شرح می‌دهد. این خط سریع‌ترین مسیر پیست است و اغلب آن چیزی نیست که فکرش را می‌کنید. در اکثر پیست‌های آماده شده برای زمان‌گیری، پیچ‌های مخروطی در نواحی معینی قرار می‌گیرند و ممکن است که یکی از سه حالت پیش رو داشته باشند. حالت ورود به پیچ که واضح است. همچنین می‌توانید این بخش را به‌منزله‌ی نقطه‌ای در نظر بگیرید که خودرو جهت خود را تغییر می‌دهد. بخش بعدی رأس است که به‌عنوان داخلی‌ترین نقطه‌ی پیچ شناخته می‌شود و محل خطرناکی است. در آخر، بخش خروجی پیچ است که نشان‌دهنده‌ی مکانی است که می‌توانید دوباره‌ پدال گاز را فشار دهید. در این زمان باید جهت چرخ‌های شما در راه مستقیم باشد. در پیچ‌های U شکل مرسوم، دیدن میانه‌ی پیچ آسان است اما آن محل رأس نیست. رأس پیچ جلوتر بوده و به خودروی شما اجازه خواهد داد تا قوی بیشتری برداشته و سرعت بالاتری داشته باشد.

5. از همه‌ی فضاهای پیست استفاده کنید درحالی‌که دور شدن از محافظ‌های برآمده‌ی پیست که خودرو را ناراحت کرده ایده‌ی خوبی است، اما از مواجه‌شدن با محافظ‌های کوچک، نوارهای پر سروصدا و رنگ‌آمیزی شده هراسی به خود راه ندهید. با آغوش باز پذیرای پیچ‌های رأسی شکل باشید هرچند که باید ریسک خارج شدن از پیست را به جان بخرید. حتی چند سانتی‌متر می‌تواند باعث بهبود چند دهم ثانیه‌ای در هر دور پیست شود که رقم بزرگی است. ذکر این نکته مهم است که سفت‌تر شدن سیستم تعلیق خودرو، به پایداری کمک می‌کند اما باعث ناراحتی سرنشینان در عبور از دست اندازها می‌شود. ماکسیمای جدید سیستمی دارد که کنترل رانندگی فعال نامیده می‌شود. این سیستم می‌تواند ترمزهای خودرو را به‌منظور کمک به تثبیت سیستم تعلیق پس از عبور از دست‌انداز تحت تأثیر قرار دهد. باوجود این سیستم و برخی تجهیزات دیگر، ماکسیما می‌تواند به‌آسانی اکثر محدودیت‌های پیست کالابوگی را پشت سر بگذارد.

6. به جایی که می‌خواهید بروید نگاه کنید بخش بعدی بحرانی است و اولین چیزی که باید ذکر شود “دید” است. با نگاه کردن به بخش‌های جلوتر شما زمان بیشتری خواهید داشت تا به آنچه که در پیش است واکنش نشان دهید. بنابراین وقتی‌که با یک پیچ روبرو شدید، باید به بخش خروجی آن نگاه کرده باشید. تمرکز کردن روی آنچه که در روبرویتان قرار دارد آسان است اما زمان کافی برای واکنش سریع را در اختیارتان قرار نمی‌دهد. اگر می‌خواهید جایی بروید، به آن نگاه کنید. اگر می‌خواهید از چیزی دوری جویید، به آن نگاه نکنید.

7. تکنیک ترمزگیری حال بیایید درباره‌ی کاهش سرعت صحبت کنیم. با رسیدن به منطقه‌ی ترمز گیری، مهم است که بدانید چه مقدار نیرو برای کاهش سرعت نیاز است. اشتباه متداول این است که راننده‌ها ترمز را دیرهنگام و محکم می‌فشارند. انجام این عمل غالباً به معنی ایجاد چالش برای راننده و خودرو خواهد بود. در این هنگام حالت کاهش چسبندگی و ایجاد کم فرمانی پیش می‌آید. با رخ دادن این اتفاقات، خودرو در جهت مناسب قرار نمی‌گیرد و اکثر رانندگان تلاش می‌کنند که پدال گاز را بیشتر فشار دهند و یا اینکه فرمان را بچرخانند که تنها باعث بدتر شدن اوضاع می‌شود.

8. ترمزگیری دنباله‌دار ذکر این نکته مهم است که شما مجبور نیستید که همه‌ی نیروی ترمز را در خط مستقیم بکار گیرید. آنچه به‌عنوان ترمز گیری دنباله‌دار شناخته می‌شود، در واقع روش کاهش سرعت آهسته در زمان ورود به پیچ مخروطی است. این عمل کمتر درباره‌ی کاهش سرعت خودرو است و بیشتر درباره‌ی اطمینان از توزیع نرم و مناسب وزن و افزایش حداکثری چسبندگی چرخ‌های جلو صحبت می‌کند. تعجبی نکنید اگر نتوانید از انجام این کار برآیید. انجام دادنش سخت است.

9. تکنیک شتاب گیری مناسب و بجا زمانی که با رسیدن به پیچ سرعت خود را کم کردید و به نرمی آن را رد کردید، زمان آن است که دوباره سرعت بگیرید. در این نقطه مثل پتک بر سر پدال گاز نکوبید! باید روی پدال فشار وارد کنید و به نرمی فرمان را بچرخانید در غیر این صورت شاهد هرزگردی چرخ‌ها خواهید بود. به ارتباط بین فرمان و دریچه‌ی گاز فکر کنید. همان‌طور که فرمان به مرکز برمی‌گردد، پدال هم باید پایین‌تر برود. و خروجی پیچ محل خطرناکی است. هر سرعتی که شما در شروع خط مستقیم به دست آورده‌اید در انتهای آن زیادتر خواهد شد. بنابراین عمل سرعت‌گیری پس از رد کردن پیچ‌ها مهم خواهد بود. به‌منظور به دست آوردن قوس مناسب در یک پیچ، بسیاری از خودروهای مدرن مثل ماکسیما از کنترل گشتاور فعال استفاده می‌کنند. درحالی‌که دیفرانسیل لغزش فعال مرسوم قدرت را بیشتر به چرخ‌های بیرونی می‌فرستد، سیستم برداری گشتاور همان نتیجه را با استفاده از ترمز و به‌منظور کندتر کردن چرخ‌های داخلی در پیچ به دست می‌آورد و با این کار چرخش خودرو را آسان‌تر می‌سازد.

10. خودروی خود را بشناسید درنهایت شما باید احساس خودروی خود را یاد بگیرید. راننده‌های تازه‌کار پیست اغلب با چسبندگی کمتر خودرو کار خود را شروع می‌کنند و سپس سرعت خود را کم می‌کنند و این کارها را چندین و چند بار انجام می‌دهند تا بالاخره همه‌ی مسائل را یاد می‌گیرند. رانندگی سریع در پیست نیازمند فهمیدن آستانه‌ی چسبندگی خودرو تا حداکثر مقدار ممکن است که تمرین زیادی را طلب می‌کند. شما باید بدانید که خودرو چه می‌گوید و چسبندگی چرخ‌ها را از طریق فرمان و حتی صندلی‌ها احساس کنید.

و فراموش نکنید… سپری کردن یک روز در پیست لذت‌بخش است اما زمانی که بحث سرعت در پیست مطرح می‌شود، دو دشمن وجود دارد: هیجان و خستگی. هر دو مورد در رابطه با شماست و خستگی به خودرویتان هم مربوط می‌شود. دورهای پی‌درپی و متوالی در پیست نداشته باشید و از داغ شدن بیش از ترمزها جلوگیری نمایید. به یاد داشته باشید که درون پیست باید خونسرد بوده و هرگز از ترمزدستی برای رد کردن پیچ‌ها استفاده ننمایید. اگر زمان بگذارید و تمرین بکنید، شکست دادن برخی خودروهای قدرتمندتر کار سختی نخواهد بود و مردم فکر خواهند کرد که یک سدان خانوادگی هم می‌تواند واقعاً “خودروی اسپورت 4 درب” باشد.

[دانلود ویدئو] منبع: autoguide