تجربه رانندگی با محصولات میتسوبیشی و دی‌اِس در نمایشگاه خودروی تهران

نمایشگاه بین‌المللی خودروی تهران فرصت مغتنمی بود تا فعالان مختلف این عرصه گام‌های تازه‌ای در جهت شناخته شدن و جا افتادن خود بین مردم بردارند. شرکت آرین موتور هم به‌عنوان نماینده رسمی دو برند DS و میتسوبیشی در ایران از این مهلت استفاده و با تهیه یک برنامه تست درایو عمومی، محصولات مختلف خود را در اختیار مردم قرار داد تا بتوانند آن‌ها را از نزدیک مورد بررسی قرار دهند. در این میان برای ما هم فرجه‌ای فراهم شد تا خودروهای هر دو برند را به‌صورت کوتاه و گذرا آزمایش کنیم. آنچه در ادامه می‌خوانید حاصل این دیدار نیمروزی است.

دی‌اِس 5 (مدل 2016) اگر به خاطر داشته باشید دی‌اِس 5 را تابستان امسال به‌صورت مفصل آزمایش کردیم و جوانب مختلف آن را سنجیدیم. به همین دلیل کاملاً برایمان آشنا بود. چرم مرغوب سِمی آنِلین، اِرگونومی مناسب داشبورد، کنسول میانی و سقف، امکانات پیشرفته، سامانه‌های کمکی هوشمند و عملکرد درخور توجه پیشرانه و جعبه‌دنده در کنار هم رانندگی با این هاچبک بزرگ را به تجربه‌ای لذت‌بخش بدل ساخته‌اند. 5 در مانورها و رانندگی پرفشار تا حد زیادی گوش به فرمان شماست و درواقع پشت ظاهر لوکس خود ته‌مایه‌ای اسپرت و تندخو هم دارد. همزمان، تعلیق بسیار نرم و عایق‌بندی خوبِ کابین محیطی آرام را فراهم کرده و هیچ‌گونه تنش محسوسی به سرنشینان وارد نمی‌شود.

دی‌اِس 5LS (مدل 2016) دومین خودرو مورد بررسی 5LS بود. به‌محض قرارگیری روی صندلی، راحتی فوق‌العاده آن نظرتان را جلب می‌کند. کیفیت عالی چرم، طرح بند ساعت بخش مرکزیِ تکیه‌گاه و نشیمن و ارگونومی مناسب، این صندلی‌ها را به یکی از بهترین نمونه‌های موجود در بازار ایران بدل کرده‌اند. به‌جرئت می‌توان گفت راحتی و آرامش صندلی‌های 5LS بین سدان‌های این گروه قیمتی (داخل کشور) واقعاً کم‌نظیر و شاید بی‌نظیر است. اگر نگاهی به پوشش قسمت‌های مختلف بیندازید خود را میان انبوهی از چرم، فلز و چوب طبیعی خواهید یافت. مواد مورداستفاده برای تودوزی اتاق در سطح بالایی قرار داشته و برخلاف خودروهای کره‌ای و بعضاً ژاپنی، نمره قبولی کامل دریافت می‌کنند.

پیشرانه 1.6 لیتری توربو با فشار یک دکمه به‌آرامی روشن می‌شود. فرمان خوش‌دستِ چرمی کاملاً تحت امر است و فرامین راننده را با نرمی تمام اجرا می‌کند. به لطف سامانه تعلیق کارای خودرو هنگام رانندگی به‌ندرت پیش می‌آید که متوجه دست‌اندازها و برجستگی‌های سطح مسیر حرکت شوید. سواری کاملاً نرم بوده و جای هیچ گله‌ای باقی نمی‌گذارد. سر پیچ‌ها هم چسبندگی خوب است و تعادل عمودی تا حدودی قابل‌قبول به نظر می‌رسد؛ اما سرنشینان ردیف عقب ثبات چندان مناسبی ندارند. از دیگر ویژگی‌های مثبت این سدان لوکس فرانسوی می‌توان به دید مناسب به اطراف، چابکی، تحت فرمان بودن و امکانات رفاهی خوب مثل دوربین دید عقب، سامانه تشخیص نقاط کور، صندلی‌های عقب با قابلیت خم شدن تا 30 درجه، ترمز پارک برقی، صفحه‌نمایش 7 اینچی لمسی، ESP، خروجی USB و سامانه تهویه هوای اتاق اشاره کرد. لگ زیاد توربو، شتاب اولیه کند و ترمزهای نه‌چندان قوی نیز مهم‌ترین نقاط ضعف آن به شمار می‌روند.

میتسوبیشی ASX (مدل 2017) ASX برای مدل سال 2017 فیس لیفت شده و در بخش دماغه با مدل‌های پیش از خود متفاوت است. قوای فنی نیز همچنان از بلوک چهار سیلندر 2 لیتری 16 سوپاپ MIVEC سابق با توان 147 اسب بخار تأمین می‌گردد.

میتسوبیشی میراژ (مدل 2017) میراژ، ته‌تغاری خانواده میتسوبیشی، طی مدت حضور خود در بازار ایران توانسته با تکیه بر دو فاکتور مهم مصرف سوخت کم و امکانات مناسب محبوبیت خوبی دست‌وپا کند. ازآنجایی‌که شخصاً علاقه خاصی به کامپکت‌های شهری دارم، رانندگی با این ژاپنی 1200 سی‌سی 79 اسب بخاری ریزنقش برایم بسیار لذت‌بخش بود. صندلی‌ها راحت هستند و داشبورد و غربیلک فرمان به‌گونه‌ای طراحی شده که همه‌چیز درست زیر دستان شماست. از کیفیت اتاق که بگذریم، سواری، حس قابل‌توجه و خاصی ندارد و کاملاً معمولی و منطقی است. شتاب‌گیری و ترمزها در حد یک خودروی کوچک درون‌شهری بوده و نباید انتظار عملکرد چشمگیری از آن داشت. سامانه تعلیق نسبتاً نرم عمل می‌کند، اما با التفات به کلاس خودرویی میراژ، می‌توانست بهتر از این باشد. مجموعه رینگ و لاستیک 175/55R15 با ابعاد بدنه متناسب‌اند و در مواقع لزوم چسبندگی قابل‌قبولی دارند. عایق‌بندی اتاق اما جالب به نظر نمی‌رسد، چون در طول تست صدای بیرون به‌طور خفیف اما مستمر داخل اتاق شنیده می‌شد.

یکی از نکات جالب میراژ، فضای مناسب ردیف عقب است که با توجه به اندازه کلی خودرو یک ویژگی مثبت به حساب می‌آید. دیگر نکته قابل‌ذکر مصرف سوخت ترکیبی حدود 5 لیتر می‌باشد که برای رفت‌وآمد روزمره (نسبت به خودروهای بنزینی) فوق‌العاده است. از تجهیزات و امکانات این کوچولوی دوست‌داشتنی می‌توان ورود بدون کلید، استارت دکمه‌ای، ABS و EBD، فرمان الکتریکی تلسکوپی، شش کیسه هوا (جلو، جانبی، پرده‌ای)، ایموبیلایزر، چراغ‌ روشنایی در روز (DRL)، صندلی‌‌های تاشو عقب، کامپیوتر سفری دقیق، بلوتوث و خروجی USB، گرم‌کن صندلی‌های جلو و آینه‌های جانبی، دوربین دید عقب و حسگر پارک عقب سفارشی را نام برد.

میتسوبیشی اوتلندر (تیپ 3-مدل 2016) پس از وقفه‌ای کوتاه برای استراحت و عکاسی، سراغ تنها شاسی‌بلند جمع رفتیم. ابهت و تفاوت ذاتی اوتلندر با دیگر محصولات میتوبیشی از همان لحظه اول سوار شدن کاملاً هویداست و ارتفاع زیاد از سطح زمین آن را پررنگ‌تر می‌کند. مواد بکاررفته در کابین به نسبت ASX و میراژ کیفیت بهتری دارند و کمتر دلتان را می‌زنند. فضای کلی اتاق برای انواع جثه‌ها جادار و فراخ است. غربیلک فرمان هم به‌خودیِ‌خود زیبایی خاصی دارد و راننده را به یک تجربه لذت‌بخش دعوت می‌کند.

با فشردن دکمه گرد 4WD روی کنسول میانی وضعیت انتقال نیرو را به 4WD Eco تغییر دادم. شتاب اولیه متوسط بود و چنگی به دل نمی‌زد. سر پیچ‌های عادی و U شکل فشار زیادی به خودرو آوردم و هربار با عملکرد هوشمند، دقیق و کنترل‌شده آن مواجه شدم. با وجود ارتفاع 1710 میلی‌متری پایداری خودرو در چرخش‌ها و مانورها فوق‌العاده است. حتی با چرخاندن پی‌درپی فرمان به چپ و راست در مسیر مستقیم اصلا احساس خطر نمی‌کنید؛ انگار که لاستیک‌ها به زمین میخ شده‌اند و به‌هیچ‌وجه هوای کنده شدن ندارند. فرمان با دقت عمل کرده و تعویض دنده‌ها در حالت خودکار بسیار سریع انجام می‌شود. اتاق ‌عایق‌بندی خوبی دارد و سروصدای بیرون کمتر مواقعی به داخل نفوذ می‌کند. اگر بخواهم سواری و عملکرد فنی اوتلندر را در یک جمله خلاصه کنم باید بگویم که مجموعه بلوک 2.4 لیتری 170 اسب بخاری، جعبه‌دنده CVT (با قابلیت تعویض دستی دنده‌ها) و سامانه 4WD قدرتمند پتانسیل بالایی داشته و به‌راحتی می‌تواند انواع مختلف سطوح را پشت سر بگذارد.

میتسوبیشی لنسِر (1.8-مدل 2017) آخر از همه نوبت به لنسِر رسید؛ همان نام باسابقه و کهنه‌کار ژاپنی که امروزه به‌عنوان یکی از نمادهای اصالت در دنیای خودرو شناخته می‌شود. نمای ظاهری برای مدل 2016 کمی تغییر کرد و به سبک کنونی محصولات میتسوبیشی نزدیک‌تر شد. ازآنجاکه نسخه Evolution در کشورمان یافت نمی‌شود مجبوریم دلمان را به همین مدل 1.8 لیتری چهار سیلندر خوش کنیم. طراحی اتاق همان سبک و سیاق ساده موجود در سایر برادرانش را دنبال کرده اما یک تفاوت عمده دارد و آن روح جنگجو و خاص نهفته در کالبد خودرو است. پس از سوار شدن احساس می‌کنید پشت فرمان یک سدان اسپرت تندوتیز نشسته‌اید و پتانسیل زیادی برای تاختن دارید.

برای بیدار کردن لنسر باید از سوییچ استفاده کنید؛ چراکه خبری از دکمه استارت نیست. پیشرانه 1.8 لیتری با صدای خفیفی روشن می‌شود و در حالت آماده‌باش قرار می‌گیرد. شتاب‌گیری (در مقایسه با دیگر مدل‌ها) در زمان معقولی انجام می‌شود که البته فرصت کافی برای ثبت دقیق آن وجود نداشت. سرعت عمل چشمگیر پیشرانه راننده را برای ماجراجویی و تاخت‌وتاز بیشتر تهییج می‌کند. چسبندگی خودرو طی مانورها و عبور سریع از پیچ‌ها حقیقتاً قابل‌توجه است. پدال‌های بزرگ پشت فرمان کاملاً تحت امر راننده هستند و به‌محض اشاره انگشت دنده را تعویض می‌کنند. واکنش پدال‌های گاز و ترمز هم دقیق بوده و در کنار فرمان برقی هوشمند، تجربه سواری لذت‌بخشی را به ارمغان می‌آورند.