تکنولوژیهای استفاده شده برای ایمن کردن خودروها (بخش ۱)
با پیشرفت تکنولوژی و افزیش رقابت در بین کارخانههای خودروسازی انتخاب خودروی ایمن و مناسب به موضوعی چالش انگیز تبدیل گردیده. در این سری از نوشتارها با شما عزیزان به تکنولوژیهای استفاده شده در خودروها با دیدی متفاوت نگاه خواهیم کرد. مهمترین تکنولوژیهایی که یک خودرو را به وسیله ای ایمن تبدیل میکند شامل مواردی میباشد که به راننده کمک میکند کنترل خودرو را در اختیار داشته باشد و همچنین از راننده و سرنشینان خودرو در هنگام تصادف محافظت کند. این تکنولوژیها کمک خواهند کرد که خودرو تا حد امکان در آستانه تصادف قرار نگیرد.
سیستم ترمز ضّد قفل(ABS)
ما با این موضوع آشنا هستیم که چرخهای خودرو می توانند دارای سرعت دوران متفاوت باشند که این اختلاف دوران میتواند نهایتاً به قفل شدن چرخهای خودرو منجر گردد. با آشنایی با این واقعیت مهندسین خودرو سیستمی را طراحی کرده اند که به صورت الکترونیک چرخ یا چرخهایی را که سرعت متفاوت دارند شناسائی و بر روی آنها اعمال ترمز میکند، به این ترتیب از لغزیدن خودرو جلوگیری میکند که نهایتا منجر به کاهش زمان توقف میشود. سیستم ABS بعد از شناسایی چرخ قفل شده، اعمال ترمز را به صورت متناوب و نه پیوسته بر آن چرخ اعمال میکند. این عمل همانند فشار دادن پدل ترمز به صورت متناوب میباشد با این تفاوت که سامانه ABS بسیار سریع تر از راننده این کار را انجام میدهد. چندین نکته مهم در مورد ABS وجود دارد که لازم است از آنها اطلاع داشته باشیم:
- ABS یک سیستم ترمز خودکار نمیباشد. این سیستم فقط زمانی کار میکند که راننده پای خود را با سرعت و فشار زیاد برای مدتی بر روی پدال خودرو فشار دهد.
- اگر فشار پای خود را بر روی پدل کاهش دهید و یا اعمال فشار و کاهش فشار بر روی پدال را به صورت متناوب انجام دهید این سیتم فعّال نخواهند شد.
- درهنگام پیچیدن در مسیرهای با پیچ تند اگر سرعت شما بیش از حد بالا باشد ABS نمیتواند از لغزیدن خودرو جلوگیری کند. به خاطر داشته باشید خودروی مجهز به ABS مجوزی برای سرعت بالا نمیباشد.
- ABS می تواند فاصله توقف را در جادههای مرطوب و خیس کم کند، اگر چه در زمان بارش برف و بر روی جادههای پوشیده شده با برف نرم ABS نمی تواند فاصلهٔ توقف را کم نماید.
- زمانی که ABS فعال میباشد، مخصوصا در مسیرهای لغزنده، پدال ترمز ممکن است به لرزش در آید یا اینکه راننده ممکن است صدایی شبیه “تق تق” را بشنود.
نویسنده: سروش رشیدی